<img height="1" width="1" style="display:none" src="https://www.facebook.com/tr?id=724585886048476&amp;ev=PageView&amp;noscript=1">
Geschreven op. 8-02-2024
Geschreven door. Steven
Categorie. Dienstverlening Transport

Bijzonder verhaal - Kimberley Breedveld

3

Als ik het opnieuw kon doen, dan zou ik het direct doen! Het verhaal van Kimberley
Kimberley Breedveld, 19 jaar en woonachtig in Wierden, vertelt over haar ervaring tijdens haar CE rijopleiding bij Brünen Pro. Maar laten we eerst beginnen met vertellen dat Kimberley ook een van die jonge en bijzondere mensen is die al op heel jonge leeftijd hun droom willen verwezenlijken en hiervoor, direct na het behalen van het autorijbewijs, beginnen aan de C en vervolgens de CE opleiding.


Vol energie, enthousiasme en passie beginnen ze aan deze opleiding alsof het niet zoveel
voorstelt, en voor een deel klopt dat ook, want de C- en CE-opleidingen zijn minder
ingewikkeld dan je misschien denkt. We delen het verhaal van Kimberley omdat we weten
dat er veel aannames bestaan over de moeilijkheidsgraad van deze opleidingen, maar we
delen de ervaringen van Kimberley vooral om je te inspireren en te motiveren als je
overweegt om vrachtwagenchauffeur te worden. Het verhaal van Kimberley verlaagt
misschien de drempel voor je.


Mijn droom was het starten van een manege, maar dat liep anders
Kimberley vertelt: "Kijk, ik kom uit een ondernemersgezin. Mijn ouders hebben een
transportbedrijf, en het vak is mij met de paplepel ingegoten. Het lag dan ook voor de hand
dat ik uiteindelijk in het bedrijf van mijn ouders zou gaan werken, maar dat was niet mijn
plan. Van jongs af aan ben ik gek op paarden en wilde dan ook, als ik later groot was, mijn
eigen manege beginnen. Nadat ik stage had gelopen bij een manege, kwam ik erachter dat
dit niet mijn ding was en zeker niet voor mij was weggelegd," aldus een lachende Kimberley.
"Dus het werd toch ‘in het bedrijf van mijn ouders aan de slag’.


Veel aan mijn hoofd en toch in één keer slagen, zelfs met een beetje faalangst
"Mijn ouders hebben al hun rijbewijzen bij Brünen gehaald, dus toen ik de leeftijd had bereikt
om scooter te mogen rijden, was het vanzelfsprekend dat ik bij Brünen zou gaan lessen. Dat
beviel goed en toen ik de leeftijd bereikte om auto te mogen rijden, heb ik ook deze opleiding
bij Brünen gevolgd. Voor het theorie-examen ben ik in één keer geslaagd, voor het
praktijkexamen niet. Daar heb ik 3 keer over gedaan.

1
"In de tussentijd was mijn keuze om toch aan de slag te gaan in het bedrijf van mijn ouders aardig geland, vooral mijn vader was hier heel blij mee omdat we veel met elkaar optrekken en lol hebben. In die fase was ik druk met mijn schoolexamens maar besloot toch om daarnaast de C en vervolgens de CE-opleiding te gaan volgen bij Brünen. Dat was best een pittige tijd. Ik moest mijn focus nu verdelen over school en deze opleiding. Hierdoor kwamen
dingen voor mij onder druk te staan en het gevolg daarvan was dat ik last kreeg van
faalangst. Gelukkig leerde ik hiermee omgaan tijdens de lessen. Overigens is die faalangst
nu compleet verdwenen omdat ik nu een 13.6 meter lange oplegger achter me heb en dat
compleet onder controle heb. Dat geeft veel zelfvertrouwen, kan ik je vertellen.


Ik heb een hoop plezier gehad tijdens de opleiding, het was een geweldige tijd
"Ik zou het zo opnieuw doen," vertelt Kimberley. "Ik heb een geweldige tijd gehad met Peter,
mijn Rijcoach. De eerste lessen op het besloten terrein van Frans op de Bult waren echt
heel leuk. De lessen waren leerzaam en ook heel gezellig. We hebben best goede
persoonlijke gesprekken gehad. Ik heb ook lessen gehad van Mahalia en dat is echt een
hele leuke meid. Beide coaches hebben ook een goeie humor. Zo was mijn pa een keer
aanwezig bij een les waarbij ik moest aandocken. Dit ging moeiteloos en in één keer. Mijn pa
vroeg hoe ik dit voor elkaar kreeg waarop Peter antwoordde ‘dat komt door de rijcoach!’


En toen … klaar voor het examen. Spannend!
"Tijdens de CE lessen ging het docken met oplegger niet altijd goed. Soms lukte het pas na
4 keer. Tijdens het CE examen ging het foutloos en Mahalia zei ‘waarom flik je het nu WEL
in één keer en tijdens de lessen niet?!’ Ik denk dat het kwam omdat ik een soort van een
gezonde nervositeit had ofzo. Verder verliep het examen goed, maar je weet natuurlijk nooit
wat een examinator ervan vindt. Na de examenrit moest ik terugrijden naar het CBR en de
examinator vroeg ‘wat vind je er zelf van?’ Ik zei dat ik nog nooit zo trots op mezelf ben
geweest! Toen we terug waren bij het CBR moest ik afkoppelen en de examinator zei ‘ik
geloof het wel, het is goed zo’. Ik was geslaagd!

4

Hoe is het leven nu als chauffeur?
"Ik heb onwijs veel plezier in het leven onderweg. Zo heb ik paarden weggebracht naar
Zweden met de paardenwagen en met de combinatie vrachtwagen/oplegger ben ik naar
Frankrijk, vervolgens naar Flensburg, Lübeck, door naar Parijs en vanuit Parijs naar Kampen
gereden. Dit was één rit en ik vind het echt geweldig. Wat een gaaf vak is het! Ik vervoer
iedere dag iets anders. Bijvoorbeeld de ene dag shampoo en de andere stro, staal,
aardappelen, kattengrit en zelfs zonnepanelen. Leuk, he?


Hoe zie je jouw toekomst?
"Op dit moment probeer ik mijn papieren voor vervoersmanager te halen. Met deze papieren
kan en mag ik officieel een transportbedrijf zoals van mijn ouders leiden. Mijn droom is nu
om samen met mijn broer het bedrijf van mijn ouders over te nemen. We hebben al wel
afgesproken dat ze af en toe ritjes voor ons gaan rijden," vertelt Kimberley ter afsluiting

 

 

Mis niks meer van onze nieuwste blogs.

Ontvang de nieuwste blogs als eerste.